Maar wat zijn nu eigenlijk die ionen waar jullie het over hebben?
Het zijn de moleculen, die minstens een elektron hebben verloren of erbij hebben gekregen. Ze zijn dan met een elektron erbij, negatief geladen en met een elektron minder, positief geladen. Als ze negatief of positief geladen zijn, betekent dat ze daarmee gepolariseerd zijn. Op het moment dat zo'n molecuul geladen is, trekt het andere moleculen aan. Die klonteren vervolgens samen en al snel worden ze te zwaar om in de lucht te blijven zweven en wint de zwaartekracht.

Belangrijker: het effect.
De korte versie: wat doet het nu eigelijk? Wat betekent het?

Meer details na de tabellen hieronder, die een beeld geven van het effect.

Waarnemingen

Wetenschappers uit de biologie hebben kunnen aantonen dat negatieve zuurstofionen uit onze ademhalingslucht van essentieel belang zijn voor de stofwisseling. Met behulp van zuurstof verbrandt het lichaam voedingsbestanddelen zoals vet, koolhydraten en eiwitten tot kooldioxide en water. Het inademen van geïoniseerde lucht bevordert de concentratie zuurstof in het bloed, waardoor de afzonderlijke organen beter functioneren en de celstofwisseling verbeterd. Let wel, men heeft geobserveerd dat zuurstof alleen biologisch actief is, wanneer zij negatief geladen is.

De tabel hiernaast zijn de correlaties van ionen in de buitenlucht en de effecten.

N.B.: onze draagbare ionisator levert -gemeten- meer dan 200.000 ionen per cm3, op 25cm afstand.

Concentratie anionen per omgeving

In de vrije natuur bevinden zich afhankelijk van de plaats, tijdstip en weersomstandigheden in een enkele cm3 0 tot 50.000 positieve en negatieve zuurstofionen. Omdat de verhouding tussen positieve en negatieve ionen 1: 1,4 is, is er dus een overschot aan negatieve zuurstof ionen.

Hiernaast staat een overzicht van het aantal negatieve ionen per cm3 in de verschillende omgevingen. Helaas hebben wij niet allemaal het genoegen om naast een waterval te wonen, of midden in het bos.

Ionisatie in een ruimte, door een vast opgesteld toestel en ook onze draagbare ionisator, kan veel verschil uitmaken. Ervaar het zelf.

Nog even "technisch".
In de berglucht en zeelucht worden relatief veel negatieve ionen aangetroffen. Dat is positief. Na een onweersbui ontstaan door Uv-straling, bliksem en fijne waterdruppeltjes die met de luchtmoleculen reageren, grote hoeveelheden ionen.

Ionen streven altijd naar een neutrale stand. Sommige worden direct na het ontstaan geneutraliseerd en andere bestaan langer al naar gelang de omstandigheden. De ionen hechten zich aan onder andere aerosolen, met vaste of vloeibare stoffen in gassen, alsook aan onder andere stofdeeltjes te binden. Door de samen-klustering worden die zwaarder en slaan daardoor neer op de grond of andere voorwerpen. Ionen hechten zich ook aan bacteriën en ziektekiemen en maken deze door elektrische oplading onschadelijk.

Dit is ook waarom een draagbare ionisator heel effectief is: een hoge dichtheid aan negatieve ionen, zo dicht mogelijk bij uzelf.

Binnen opsluiten.

De high-tech gebouwen en woningen van vandaag de dag, hebben voor- en nadelen. De nadelen bevinden zich doorgaans op het vlak van de algehele gezondheid en welbevinden. Door onszelf binnen op te sluiten, is er niet zelden een leefklimaat geschapen, wat niet per definitie bevordelijk is voor onze persoonlijke gezondheid. De benodigde concentraties van negatieve ionen ontbreken en maken het daarom niet bevorderlijk. Dat wordt duidelijk uit de tabellen hierboven.

Met ventilatoren en airco's wordt er geprobeerd nog wat aan te doen, het is in ervaring niet hetzelfde. Eigenlijk is het meestal het verplaatsen van verziekte lucht. Zeker waarbij het gaat om systemen met "warmte-terugwinning". Dan wordt er gerecirculeerde lucht aangeboden. Een feest voor verspreiding van virussen.

Het zogenaamde "sick building syndrome" is een reëel gevaar in vele, vooral oudere gebouwen. Zelfs pogingen tot de imitatie van de frisse buitenlucht van bossen, zee en bergen falen aan alle kanten.